انسان‌سازى در مرتبه‌ى اول ، تعمیر دل و آباد کردن جان است. دنیایى که در آن زر و زیور و نعمت باشد، اما انسان از انسانیت و اخلاق و دیندارى بهره‌یى نبرده باشد، این دنیا به اهل دنیا هم لذتى نخواهد داد؛ آسایشى به بشر نخواهد بخشید. آسایش انسان، ناشى از آن روحیه و اخلاقى است که باید از دین استمداد بشود و سرچشمه بگیرد. دنیایى که در آن، اخلاق و معنویت و دین نباشد، همین مى‌شود که امروز شما مى‌بینید که در سایه‌ى ننگین و سنگین قدرت ابرقدرتها و تجاوزگران عالم، چه بر سر ملتها آوردند و دارند مى‌آورند.